jeugd Ester

Het gezin van Jan van der Deijl en Elisabeth van Rijn woonde in het huis "het Noorden". Het huis stond op het duin aan de Oranjeweg. Er was een grote tuin bij (zie over dit huis ook het verhaal bij huis nr 8 van Aad en Ester).
Op de linkerfoto zie je Ester spelen in he duin met de bolderwagen. Op de foto daarnaast zie je Ester met neefje Daan Noort (de oudste zoon van haar Tante Ko van Rijn en Oom Dirk Noort) in de mandenmakerij van haar opa (Willem van Rijn) in Rijnsburg.
Op de derde foto zie je Ester voor het huis staan. In het linkerdeel, "het Zuiden", woonde haar oma Hester plug met haar nicht Hester. Ester woonde in het rechter deel, "het Noorden". Ester en Truus sliepen boven met z'n tweeën op één kamer.
Op de vierde foto opnieuw het huis, met op de voorgrond Ester en Truus die met Ankie van Rijn met een pony aan de gang zijn. Ester schrijft over deze ponyrit: "De pony is waarschijnlijk van de familie Beuk. Zij woonden aan de overkant van de Oranjeweg. de Fa. Beuk was en is een groot autobedrijf. In die tijd hadden ze een paardenstal en koetsen maar ook taxi's en tourbussen en luxe auto's voor bruiloften en begrafenissen en dagtochten of vakantievervoer. In de zomer hadden ze een rijtuigje met die pony ervoor op de boulwvard rijden met Beuk-kinderen als koetsiers compleet met hoge hoed .Tegen betaling kon je een ritje maken."

Op de vijfde foto zie je het interieur van de grote woonkamer. Op feestdagen werd de haard aangemaakt. Moeder Elisabeth serveerde dan zelfgemaakte advocaat. Wanneer het sinterklaas was, kregen Ester en Truus vaak zelfgemaakte poppenkleertjes van hun moeder. Ester had een lichtgekleurde schildpadpop, Truus eentje met een donkere huidskleur. Ze kregen broekjes, jasjes, pyjama's en zelfs gehaakte capes.

De kleren die Ester en Truus droegen, maakte hun moeder Elisabeth van Rijn ook zelf. Ze hadden een bruine plooirook, met een aangenaaid mouwloos hemdje.

Ester kreeg vaak van haar vader Jan van der Deijl op haar kop.

Jan en Elisabeth hadden 's zomers altijd badgasten. In die tijd speelden Ester en Truus veel buiten. Ze werden er zo bruin van, dat de mensen vaak niet wilden geloven dat zij geen Indische of Italiaanse, maar Nederlandse meisjes waren. Vooral als er gasten waren, was het een gezellige tijd.

Ester ging naar de (gereformeerde) lagere School met den Bijbel in Noordwijk. Hiernaast zie je een schoolfoto van Ester (links) en haar zuster Truus (rechts, met strik). Daarna heeft Ester de 3-jarige MULO A gedaan. Ook in de oorlog. Het huiswerk moest zij maken bij het licht van een olielamp omdat er geen elektriciteit was.

Ze ging vaak bramen plukken bij Zandvoort. Dan kreeg ze allemaal schrammen op de benen. Als ze dan langs het strand terug ging en door het zeewater liep deed dat goed zeer, maar het genas weer snel. Bij het bramen plukken is Ester in de oorlog ook een keer door de Duitsers opgebracht. Er waren toen nog duinen vanaf de Quarles van Uffordstraat tot en met de Hoogwakersbosstraat. In die duinen lag een stuk golfterrein. Ester ging dan met haar nichtje vanuit de Quarles via een zwart sintelpad het duin in richting golfclubhuis, waar de Duitsers zaten. Ze zochten die keer een stukje achter de afrastering van rollen prikkeldraad, want daar stonden natuurlijk de prachtigste bramen. Via een plankje kon je over het prikkeldraad heen komen. Ze keken goed of er niemand aan kwam, toen stonden er plotseling twee Duitse soldaten voor hun neus die vroegen wat ze daar deden. Ester en haar nicht werden meegeno­men naar het clubhuis en moesten een poos wachten. Daarna zijn ze weer vrijgelaten. Ester dacht wel "wat jullie ook doen mijn bramen krijg je niet". Ze heeft het daarna nooit meer zo gedaan.
In 1942/43 bleef Ester gewoon in bed liggen tijdens het bombardement van de Engelsen op Valkenburg en Noordwijk. Je kon de Tommies loeiend horen overvliegen en de bommen vielen fluitend naar beneden. Op een gegeven moment stond Noordwijk van Binnen tot Zee in de fik. Later in de oorlog kon ze de V1's zien over komen. Aan het begin van de oorlog ontploften er wel mijnen op het strand.

Ester en Truus moesten in de oorlog onder andere de mest en de voetsporen van de koeien, die in 's nachts de kelder onder "het Noorden" illegaal geslacht werden wegwerken.
Toen het gezin in 1944 moest evacueren wegens het leggen van een mijnenveld, heeft Ester haar vader geholpen met het blinderen van "het Noorden". Alle ramen werden dichtgetim­merd. Haar vader heeft toen de kop van zijn hamer rakelings langs haar hoofd laten vallen. Het gezin evacueerde naar de Quarles van Uffordstraat.
In de hongerwinter was er niet veel te eten. Ester en Truus gingen soms met een winterpeen tegen de honger naar bed. Juist in die hongerwinter was haar moeder Elisabeth van Rijn zwanger geworden. Toen de geboorte dichterbij kwam, ging Ester met haar vader de wieg en nog wat andere spulletjes uit "het Noorden" halen. Op een gegeven moment moesten Ester en Truus op zolder gaan slapen (op de Quarles). Toen ze de volgende ochtend beneden kwamen, was hun broertje Pieter Leendert geboren.

Ester slaagde in 1946 voor haar MULO-A. In die zomer heeft ze ook een typdiploma gehaald dat duurde 4 maanden. Daarna ging zij solliciteren.