huis nr 13: Tinwegstraat 15A (maart 1990 - december 1993)

Hierboven zie je het huis waarin Aad en Ester op Curaçao woonden. Aad vertelt over hoe hij aan dit huis kwam, en hoe het wonen op Curaçao was: "Omdat ik al op Curaçao was voordat Ester er kwam, moest ik huisvesting zoeken. Dit ging anders dan bij de KLM. Ik moest er zelf op uit en ook zelf de huur betalen. Het was niet eenvoudig. De eerste maanden logeerde ik en later ook Ester in het Caribbean Hotel. Dat was een goed hotel (voorheen Hilton) aan een kleine baai. Maar ik zocht verder. Op een locatie bij Julianadorp werd veel gebouwd. Dit gebied heette Curasol. Ik kon er een mooi groot huis huren, maar zag ervan af vanwege de vele en langdurige bouwactiviteiten. Toen kwam ik in contact met een Hollands koppel: Meta Colthof en Jan Schouten. Die geven mij het adres, waar ze ook zelf gingen wonen. Het waren vier geschakelde bungalows in aanbouw. Toen de bungalows afgebouwd waren en wij erin trokken, bleek dat er geen airco mogelijkheid was. Er was namelijk geen krachtstroom. Gelukkig ontmoette ik op een zondagmorgen in de kerk iemand die adviseur was bij Kodela (de elektriciteit leverancier). Hij zei: "Ik heb niets te vertellen daar, maar ik zal mijn best doen". Dat werkte.... Toen ik Ester afhaalde (ze was naar Holland geweest) en we thuis kwamen was ze dolblij met de koele slaapkamer. Op Curaçao wonen meer honden dan mensen en als er ’s nachts één blaft, blaffen ze allemaal. Met de ramen dicht was het een stuk rustiger." Op de foto's hieronder zie je hoe Aad het huis aantrof.
Aad vervolgt zijn verhaal: "We hebben een goede tijd gehad op Curaçao. Wij waren strandlid geworden van het Princes Beach Hotel (zie de foto hieronder) en zo konden we heerlijk en makkelijk (ligstoelen onder palmbomen en handdoeken en gebruik van douche en toilet) van het strand en de zee genieten (zwemmen en snorkelen). Ook gingen we dikwijls wandelen bij de waterfabriek. Deze fabriek maakte van zeewater drinkwater. We maakten tochten rond het eiland b.v. Westpunt, Landhuizen, Christoffelpark Grote en Kleine Knip Caracasbaai, Boca Tabla. Boca Tabla is een plateau aan de noordkust van het eiland, en vandaar loopt het steil naar beneden de zee in. Er waren daar een soort fjorden waar de zee met volle kracht naar binnen stortte en dat gaf fonteinen van water. Een pracht gezicht. Als je er te dicht bij stond, kon je goed nat worden (zie de laatste twee foto's)."Annja en Joep zijn er 's zomers op visite geweest, waarbij Joep nog heeft leren duiken.