werk in the USA

En opnieuw werd Aad uitgezonden, deze keer naar de USA. In 1987 werd Aad Manager Food Services North America tot zijn pensioen op 1 januari 1990. Het gebied dat Aad mocht managen bestreek alle bestemmingen in de USA en Canada tussen Houston en Anchorage.

De foto is gemaakt tijdens een Kerstmaaltijd, die Mariott Catering in Toronto voor alle klanten had georganiseerd. Linksvoor zit Aad, met tegenover hem dhr Lesley (Station Manager Toronto, met de gouden strepen op zijn mouw).

Aad schrijft over zijn werk in deze periode het volgende: "Dat betekende hard werken, na een rondgang langs de stations met m'n collega Neil LaFerlita (die over het catering equipment ging) (zie kaartjes). Mijn eerste gedachte was: de kwaliteit moet verbeteren. Dat kon alleen door intensief te controleren en nieuwe menu's voor te stellen. Jan Jansen was manager USA/Canada voor het afsluiten van contracten. Hij was verantwoordelijk voor het budget en was dus present bij alle voedselpresentaties. Deze presentaties waren er regelmatig. Helaas zijn er momenteel geen van deze foto's beschikbaar. Deze foto’s stonden in speciaal daarvoor bestemde handboeken en die moest ik achterlaten.
Het ontwerpen van de menu's deed ik zo mogelijk vooruit. In dat geval maakte ik afspraken met leveranciers voor b.v. vlees, brood etc. Als deze menu's gekozen werden, werden zij over de USA stations verscheept. Zo maakten we regelmatig Indonesche rijsttafelgerechten voor de first class, in Writghtstown. Dat duurde een week. Ook deze werden over alle stations verdeeld. Voor deze productie kreeg ik assistentie van een kok van Schiphol en een kok van Ogden Allied, die daar een keuken had/heeft.
Deze keuken was daar ontstaan tijdens de Vietnam oorlog. In Wrightstown staan twee enorme militaire bases, en één daarvan is de bekende vliegbasis MacArthur. Gedurende de Koeweit oorlog van Bush senior zaten de schaarse hotels mudvol met vooral jonge vrouwen, die hun mannen zolang mogelijk wilden zien voor het afscheid. Wat me verder is bijgebleven: In een van de hotels was een stand met een "footlong note from home". Dit was een rol schrijfpapier waarop een ieder de mannen aan het front moed etc insprak. Het was ontroerend als je zag wat daar allemaal opstond.
Maar nu het reizen. De meeste vluchten begonnen vanaf La Guardia Airport. Dit gebeurde nagenoeg wekelijks (ons kantoor was in the flightkitchen van de Fa. Ogden op JFK Airport). Naar La Guardia had ik een vaste taxi chauffeur: Sandy. Ik nam altijd de eerste machine, dus stond Sandy meestal om plm. 0.500 uur voor de deur. Ik reisde altijd "ïndien plaats beschikbaar"! Maar op enkele uitzonderingen na, ging dit wel goed. Op de terugweg nam ik vaak taxi-pendelbusjes en op de stations van aankomst belde ik de cateraar om me op te halen. Zo ging dat.
Van La Guadia is me een ding bijgebleven. Al die jaren dat ik daar kwam, zat er een man " in de hal", keurig gekleed met een diplomatenkoffertje naast hem. Altijd lezend of met papieren in zijn hand. 's Morgens vroeg maar ook 's avonds laat."