foto's van het jubileum van Ester en Aad

Kijk in mijn picasa webalbum om de foto's te bekijken van de kerkdienst, de receptie en het etentje van 17 november 2007. Inmiddels staan in dezelfde reportage ook de foto's van 14 november (gemaakt door Annja) en de foto's die op de 17e door Danny zijn gemaakt. Bij de foto's die ik niet zelf heb gemaakt heb ik de namen van de makers gezet.

Sinterklaasfeesten in Bangkok

Op de eerste foto zie je Annja en Elsbeth op de trap naar Sinterklaas toe gaan. Op de tweede foto zie je Elsbeth voor Sinterklaas op haar blokfluit spelen. Aad maakte altijd een hele gebeurtenis van het Sinterklaasfeest, met veel lawaai van tegen elkaar aangeslagen pannendeksels. Hij schrijft hier het volgende over:
"De verjaardagen van Sinterklaas en de koning van Thailand vallen op dezelfde dag n.l. 5 december. Dat was wel zo leuk, want dat was een nationale feestdag en waren de meeste Nederlanders vrij en gingen we massaal naar de Nederlandse ambassade om dat te vieren. De Goedheiligman kwam dan op een wit paard het terrein van de ambassade oprijden onder luid gezang van de kinderen en hun ouders. Er was altijd iets bijzonders voor de kinderen. Zo ging er een keer een jongen, die echt stout was geweest, in de zak. Dat was Bart Vos, een zoontje van een KLM'er en een broer van Peter Vos, een vriend van Joep. Maar hij heeft zijn leven gebeterd. Hij is getrouwd met Peggy Everts en heeft een hoge functie bij de KLM.
Ook bij ons thuis werd dit sinterklaasfeest uitgebreid gevierd. De presentjes werden ingepakt in grote manden met stro. Mensen uit de keuken zetten die op de veranda, terwijl we binnen luidkeels zaten te zingen. Rondom het huis hadden deze mensen zich opgesteld met dekstels en pannen en daarnee maakten ze een enorm spektakel. Om het iets Hollands te geven, maakte ik zelf suikerbeesten en speculaaspoppen, en Ester chocolade melk, dat kregen wij ook, toen we zo oud waren. Onze kinderen hebben heel lang in de Sint geloofd: er waren geen mensen om hen heen die het tegendeel beweerden."

tropische haringfeesten in Bangkok

Aad scheef het volgende stukje over de haringfeesten die hij in Bangkok organiseerde: "Jaarlijks, als het vlaggetjesdag in Scheveningen was, werd kort daarop de Hollandse Nieuwe opgestuurd naar Bangkok. De KLM manager dhr Pim Tange en zijn opvolgers nodigden dan alle Nederlanders via het Verenigingsblad De Tegel uit voor een haringfeest op Plaswijck. Buiten de haring ook andere Hollandse snacks en uiteraard haring moet zwemmen, allerlei Hollandse drankjes. Deze promotie feesten waren erg gezellig met populaire Hollandse muziek op de achtergrond.

Ik herinner mij de eerst keer, dat ik de Hollandse Nieuwe bestelde. Dat ging fout. De KLM inkoop afd. kocht de haring in en Aad Schild mocht ze schoonmaken. Dat overkomt je maar een keer!"

nogmaals het gastenboek

Voor ieder die het nog niet begrepen had: Je kunt rechts onder de foto's van Ester en Aad het woord Gastenboek vinden. Als je op de link (naar deze groep gaan) klikt, kom je in het gastenboek terecht (eigenlijk is het een soort discussiegroep). Je kunt daar zelf je eigen felicitatie toevoegen. Schroom niet....

Naast reeds bestaande bijdrage van Pieter en Sita is er ook een bericht van Fokko en Tineke gekomen. Ik plaats deze bijdrage ook op deze plaats. Volgen er meer?
Nu dan de familie Rijpstra:

Vijftig jaar getrouwd. Met recht een mijlpaal. Onze felicitaties met dit hoogtepunt.

Ook wij hebben vele fijne herinneringen aan de periode in BKK, die wij gezamenlijk op dat mooie stukje Plaswijck hebben doorgebracht. Als jonge broekies arriveerden Tineke en ik beginjaren zeventig op het compound gelegen aan Soi 1 KLM. Jullie hebben ons toen fantastisch opgevangen. Wat wisten wij immers van de Thaise cultuur. Voor ons was het allemaal nog zo nieuw en uitdagend met alle konsekwenties vandien.

Vele herinneringen uit die tijd hebben een vast plekje gekregen, zoals,
-dat Aad en ik ´s nachts om 03.00 op het balkon bij Aad- als eenzamen in de nacht- met op de achtergrond het geluid van de duizenden krekeltjes het verslag van de Europa Cup Finale Feyenoord-Celtic via de transistor radio beluisterden. Wat een wedstrijd en emoties om zover van huis zo dichtbij te zijn.
-de diensten -wel vroeg overigens-op Zondag van de International Church met soms als voorganger Ko Weber. Wat waren de koffie aktiviteiten -na de dienst -bij jullie thuis altijd gezellig.
-de echte Sinterklaas avonden[met speculaas en warme chocolade melk] bij de Schilds thuis met Zwarte Pieten, hetgeen bij sommige Thai´s het vermoeden aktiveerden, dat blanken heel vroeger wel erg zwart waren geweest.
-de weekend uitstapjes-een keer in de zoveel weken- naar Pattaya om uit te rusten in een van de bungalows van de Rock Cottages. Geen airco' s weliswaar, maar dat was in die periode nog geen probleem. Je leerde er mee te leven en bovendien werkte een fan ook verkoelend.
-De avond, dat zowel Aad als ik, de twee orchideeen van het compound kwijt waren en bemerkten, dat zij beiden -en terecht- hun eigen avond vierden. Sprakeloos voor enige tijd hebben Aad en ik dit schouwspel geobserveerd.Wat hadden zij een plezier!
-het fijne advies van Ester om een interview met Lom en Tineke te arrangeren, zodat wij thuis enige ondersteuning op huishoudelijk gebied mochten verwachten, hetgeen ook gerealiseerd is. Voor vele jaren is Lom bij ons geweest.
-Chit-wat een pracht naam-, die dagelijks in zijn vrije tijd en op zijn eigen bekende wijze met de planten en bloemen -in de tuin van Aad- communiceerde. Later werd hij ook benoemd in het Plaswijck KLM voetbalteam. Blootvoets punterde hij er aardig op los en kende zo zijn eigen spelregels. Het fluitje van de scheidsrechter was van minder belang. Op deze wijze werd hij immers de top-scorer van het team en dat lieten
wij dan ook maar zo.
-de jaarlijkse terugkerende weken, dat wij de lieve-en wijze moeder van Ester [zo Moeder, zo dochter!] op Plaswijck mochten meemaken.
-de opvoedkundige begeleiding en oppas van Elsbeth en Annja voor onze kinderen met het eigen zwembadje van "spring in het veld" Joep. Wat hadden zij altijd een RUIMTE om te kunnen spelen tussen o.a. de slangen.
-de grote kennis, creativiteit en ervaring van Aad. Aad had echt een naam opgebouwd. Alom werd hij -terecht- geroemd voor zijn intense overdracht van kennis naar zijn medewerkers toe. Met veel enthousiasme is Aad erin geslaagd om de KLM BKK Catering,
gebaseerd op een uitstekend produkt, professioneel bekend te maken bij o.a. de klanten en TICH passagiers. De professionele "stempel" van Aad heeft voor vele jaren alleen maar een positieve uitstraling geaktiveerd. De Prakobs, Chins, Boonyuens en vele kollega's hebben-tot zeer recent- gretig gebruik gemaakt van Aad zijn inbreng.

Vanuit een koud "Buitenveldert" koesteren wij deze warme herinneringen.
Wij wensen jullie nog vele gezonde jaren toe.

Veel liefs.
Vr. gr.

Fokko en Tineke.

uitnodigingen voor 17 november

Op allerlei manieren wordt aandacht gevraagd voor de viering van het jubileum van Ester en Aad. Je ziet hieronder eerst de kaart die door Ester en Aad is verstuurd, daaronder de tekst die in het kerkblad is gepubliceerd, en tenslotte de advertentie die geplaatst is.

Op 14 november 2007 is het 50 jaar geleden, dat wij elkaar het jawoord gaven in de Kerk aan zee. We vieren dit met een dankdienst in de Kapel op zaterdag 17 november 2007, aanvang 15.00 uur. Na de dienst is er gelegenheid tot feliciteren in Grand Cafe Mainstreet (t.o. de Kapel) omstreeks 16.00 uur.

Aad en Ester Schild-v.d. Deijl

staatsgrepen in Thailand

In de tijd dat Ester en Aad in Bangkok woonden maakten ze diverse staatsgrepen mee. De foto hierboven komt uit een supplement van de Bangkok Post van 19 oktober 1973. Aad schrijft erover: er waren in onze tijd meerdere staatsgrepen. Steeds door dezelfde militaire clans, maar in 1973 waren het de studenten, die de militairen omver wierpen. Dit alles speelde zich af in de binnenstad nabij het ministerie van Defensie en het Monument of Democray. Bij ons in Bangkhen was het rustig".

Meer weten? Kijk in de wikipedia (de laatste staatsgreep uit 2006 staat er niet bij) of in Thailand voor beginners.

honden

Van Elsbeth komt het volgende verhaal over de honden van Ester en Aad: "Volgens mij hebben mijn ouders in Bangkok altijd honden in huis gehad: Boxers. De eerste die ik mij herinner is Rakker. Ze had een zware blaf en kwam altijd naar het hek aan de voorkant als daar iemand voorbij ging. Of als het hek open ging. Ze liep vrij in en om het huis. Meestal lag ze in de ochtendzon te soezen. En als het te heet werd; op de veranda. Haar voer en water bakjes stonden volgens mij achter het huis bij de trap naar de keuken.

Nadat ze jongen had gekregen, bleef een dochter haar gezelschap houden: Letty. De anderen werden weggegeven. Ik zie nóg die doos staan met een stuk of wat héle kleine, schattige boxertjes. Dat was een hele belevenis, waar Aad zijn handen vol aan heeft gehad.

Toen Letty volwassen was werden ze beiden een keer op het eiland opgesloten achter een twee meter hoog hek dat aan het uiteinde van de brug stond. Maar dat hield ze niet tegen ze klommen zo tegen het gaas op en ontsnapten naar de kant van het huis. Indrukwekkend vond ik dat.

Later, na het overlijden van Rakker, heeft Aad nog een Mopshond erbij gekocht: Yankee Doodle. Letty en Doodle zijn meegekomen naar Nederland en hebben nog een aantal jaren in de Golfweg gewoond. Doodle was ontzettend eigenwijs. Als hij uitgelaten werd moest hij persé voorop lopen. Dat uitlaten was nieuw, dat hoefde vanwege de grote tuin op Laksi niet.

Uiteindelijk is Letty in Drenthe begraven tijdens een vakantie. En Doodle werd ziek en overleed toen we op vakantie waren en hij bij Tante Lenie logeerde. Daarna hebben Aad en Ester geen honden meer genomen."

Aad heeft nog de volgende aanvulling gegeven mbt Yankee Doodle" "We waren met vakantie in Holland. Annja had al heel lang gevraagd om een eigen hondje. Ik vond op een mooie zomerse dag toen we met z'n allen op het strand lagen een verhaal in een tijdschrift over een mopshond met alle voor en nadelen. Er stond ook in dat ze erg lief waren. Annja was het er mee eens, en de overige gezinsleden stemden ermee in. We beloofden haar dat we er op uit zouden gaan als we terug in Bangkok waren. En ja hoor, daar stond al spoedig een advertentie in de krant voor een nest Pug puppies. Wij er naar toe, Annja gelijk verliefd op Yankee Doodle, en zo is het gekomen. Het was ook inderdaad een schat van een hondje!"

The most unlikely piece of Holland you’ll ever dream of seeing

Hier volgt nog een scan van het boekje: The most unlikely piece of Holland you’ll ever dream of seeing. Het gaat over Plaswijck. Aad wordt per abuis "Ard" genoemd. Klik op een bladzijde om de vergrote versie te bekijken.

Ester bij de PCOB

Ester maakt zich ook sterk voor de PCOB Noordwijk. Ze schrijft er zelf over: "Sinds oktober 1997 ben ik secretaris voor de PCOB. Toen mij gevraagd werd of ik secretaris wilde zijn, dacht ik: nou dat is niet zo moeilijk. Maar er komt steeds meer bij kijken door alle veranderingen op allerlei gebied. Wat mij niet verteld werd, was dat ik ook gedurende de jaren 1998 en 1999 secretaris van het DBO moest zijn. Het DBO staat voor Drie Bonden Overleg. De drie ouderenbonden in Noordwijk vergaderden lx per maand op de tweede maandag van de maand. Zij hadden een roulatie systeem: Elke twee jaar moet een bond een bestuurslid aanwijzen om zo tot een dagelijks bestuur van het DBO te komen. En ik was dus gelijk aan de beurt als secretaris. Ik wist niks. Ik moest notuleren en soms wist ik niet waarover ze het hadden. Ik schreef het allemaal op en thuis werkte ik het uit, wat me veel tijd kostte. Ook dacht ik dat de secretaris de agenda samenstelde. Ik probeerde aan de hand van de vorige vergaderingen een agenda in elkaar te draaien. Niemand heeft er ooit wat van gezegd. Later begreep ik dat de voorzitter de onderwerpen moet aandragen. Dus dat was een vliegende start."
Op de foto's zie je de werkkamer thuis, waar Ester haar verslagen en blaadjes in de computer zet. Ook zie je een foto van de plaats waar de PCOB bijeenkomt en enkele foto's van een busreis met de PCOB naar IJmuiden.

Ester als ouderling

Ester is na terugkomst uit Curaçao een tijd lang ouderling geweest. Ze schrijft daar zelf (kort) het volgende over: "Van 1995 t/m 2000 was ik ouderling in de Hervormde kerk aan zee. Toen ik in de kerkenraadsvergadering zei, dat ik geen ouderling meer kon zijn, omdat ik 70 jaar was, kreeg ik als antwoord van de voorzitter Over een halfjaar mag het weer Ja.ja!"

dagje met oudere familieleden

Hierboven zie je een foto bij Ester en Aad in de tuin. Ester en Aad nodigden regelmatig oom en tantes uit. Je ziet (behalve Ester en Aad): Truus (zuster van Ester), tante Truus (vrouw van oom Dirk), tante Mien van Rijn en oom Dirk van Rijn.

plannen voor een eigen hotel of pension

Toen Ester in april 1954 verkering met Aad kreeg, had Aad al last van de maagzweer waardoor hij later moest stoppen met varen. Ester en Aad vatten toen het plan op om samen een hotel of pension te beginnen. Omdat Ester goed kon studeren, begon Ester weer aan twee nieuwe studies: het middenstandsdiploma en het vakdiploma pension. Ester rondde die studies met goed gevolg af. Aad deed ook zijn best: hij haalde het diploma Vakbekwaamheid Ondernemer Klein Horecabedrijf. Deze diploma's werden in april en juni 1957 behaald. Van de plannen om voor zichzelf te beginnen is dus niets gekomen. Aad kreeg plotseling de kans om voor de KLM naar Bangkok te gaan, waardoor Ester en Aad maar twee weken tijd hadden om alles voor hun bruiloft te regelen. Hieronder zie je deze diploma's. Klik erop om een grotere versie te bekijken. Zoals je kunt zien pasten de diploma's niet helemaal onder de scanner.

bericht van Joop Dobrosch

We hebben weer een ingestuurd verhaal. Deze keer van Joop Dobrosch, die in 1962 en 1963 enkele malen op Plaswijck was, en daar ook Ester en Aad ontmoette. Hij stuurde ook wat foto's mee. Nu eerst het verhaal van Joop:

"Ik heb van een collega gehoord over de 50 jarige trouwdag van Ester en Aad, en via de website de verhalen van en over hun gelezen. Ik heb misschien nog wat aanvulling voor het enorme verhaal.

Laat ik me eerst even voorstellen. Ik ben Joop Dobrosch, ben getrouwd met Ina en was meer dan 40 jaar bij de Technische dienst van de KLM. Heb op verschillende buitenstations gestationeerd gezeten.

In 1962 ben ik voor het eerst in Bangkok geweest als versterking voor o.a. de Airlift operatie. In Plaswijck had ik een kamer gekregen in het hoofdgebouw. Ester en Aad hebben mij, en later ook andere collega’s, enorm leuk en hartelijk opgevangen. Wanneer Aad tijd had nam hij ons wel eens mee op een auto tochtje om wat van het land te laten zien. Zie foto.


In 1962 werden er twee extra KLM vliegtuigen op Don Muang gestationeerd. Het was een Constalation 1049 (Conny) en een Douglas DC-7. Beide vliegtuigen vlogen de route Bangkok – Biak – Bangkok: leeg heen, en vol terug. In die tijd kregen veel militairen op Plaswijck hun onderkomen tot er plaats was naar Nederland. Voor de militairen was Bangkok een Paradijs vergeleken met Biak, en er was dan ook hoogseizoen voor de taxi’s.

In 1963 ben ik weer een paar maanden in Bangkok geweest als vervanger zodat de gestationeerde collega’s op vakantie of op cursus konden. In dat jaar was er ook een Nederlands Koninklijk gezoek geplant naar Thailand. Aad was toen de geluks- (of ongeluks-) vogel om het buffet te organiseren dat werd aangeboden door het Nederlandse Koninklijk Huis in het Paleis te Bangkok. Dat er een enorme voorbereiding aan vooraf ging kunt u wel begrijpen. Er moest van alles geregeld worden, en Aad was afhankelijk van de leveranciers in binnen en buitenland. Op de dag van het buffet heb ik wat foto’s gemaakt.

De Koninklijke familie maakte wat tochtjes gevolgd door verschillende Nederlanders. Aad kon natuurlijk niet van de partij zijn, maar wel bij de aankomst op het vliegveld Don Muang. Nadat alles weer voorbij was hebben Aad en Frans Evers een onderscheiding gekregen uit handen van de fam. Beekelaar (zie in een voorgaand schrijven).

Een poosje later is er een feestje geweest ergens in Bangkok en dat was waarschijnlijk door General Manager dhr Pim Tange georganiseerd. Hierbij was ook Joop van Zijl, heeft toen de radio reportages gemaakt van het Koninklijk bezoek, aanwezig.